Chapter XI

- Matt debilu, wstawaj.- Szturchałam lekko chłopaka próbując go dobudzić.
- Nie idźmy dzisiaj do szkoły, Jade proszę.- Okrył się szczelniej kołdrą przewracając się na drugi bok.
- Już jest maj, niedługo koniec, został miesiąc. Dasz radę, wstawaj.- Wstałam z łóżka a następnie biorąc wcześniej przygotowane ubrania skierowałam się do łazienki.

- Zaprowadzisz Soph do przedszkola?- Spojrzałam na guzdrzącą się po kuchni kobietę.
- Tak.Będę jechała do pracy na 8 więc ją zostawię po drodze.- Uśmiechnęła się delikatnie kładąc kanapki na stół.- Matt już wstał?
- Tak. Bierze prysznic.- Usiadłam przy stole obserwując poczynania kobiety.- A jak w pracy?- Spytałam gdy nasze spojrzenia ponownie się spotkały. To było niezręczne..
- Dobrze. Mnóstwo papierkowej roboty, ale daję radę.- Uśmiechnęła się delikatnie. Po chwili w kuchni zawitał Matt z Sophie. Zjedliśmy wspólnie śniadanie a następnie udaliśmy się do domu chłopaka aby ten mógł przebrać się w coś świeższego i wziąć potrzebne mu książki do szkoły.
- Nie siedźmy w szkole do 16, urwijmy się wcześniej.- Spojrzałam na przyjaciela opierając się o ścianę gdy ten pakował książki.
- I tak bym cię zwinął wcześniej.- Uśmiechnął się do mnie. Zgarnął ostatnie kilka książek leżących na biurku i jak to mieliśmy w zwyczaju trzymając się za ręce wyszliśmy z domu kierując się w stronę szkoły.
- Nie mówiłeś nic o Kristtie.- Tknęłam go lekko w ramię uśmiechając się.
- Zaczyna mnie wkurzać. Wiecznie piszę czy z nią gdzieś wyjdę a pykać się nie chce.- Spojrzał na mnie a ja wybuchłam śmiechem.
- Straszne. Bo wiesz, ja i Lou uprawiamy sex codziennie.- Spojrzałam na niego z politowaniem śmiejąc się.
- Może się do was przyłącze skoro macie takie ciekawe życie?- Uśmiechnął się szeroko obejmując mnie ramieniem.
- Wybacz, ale nie lubimy trójkątów.- Zaprzeczyłam uśmiechając się.

- Nie idźmy na wf, nie chce mi się dzisiaj.- Spojrzałam na przyjaciela po wyjściu z klasy od matematyki.- Porwij mnie już gdzieś.- Zrobiłam minę szczeniaka uwieszając mu się na ramieniu.
- Nawet mam plan gdzie pójdziemy.- Uśmiechnął się cwaniacko ciągnąc mnie za rękę w kierunku wyjścia ze szkoły.
- Gdzie?- Uśmiechnęłam się szeroko spoglądając na zieleń otaczającą naszą szkołę.
- Nad jezioro.- Poruszył zabawnie brwiami i ruszyliśmy w stronę naszego celu.

- Uwielbiam taką pogodę.- Położyłam się na piasku wygrzewając się w promieniach słonecznych. Jakby na to nie patrzeć był maj co oznaczało poprawienie się warunków atmosferycznych, co szczerze mówiąc było mi na rękę.
- Chodźmy popływać.- Usiadł obok mnie ściągając koszulkę.
- Chory jesteś?- Spojrzałam na niego marszcząc czoło.
- Ciepło jest.
- Bez przesady.- Spojrzałam na niego podwijając koszulkę wyżej.
- Ściągnij ją przecież widziałem cię w bieliźnie nie raz.- Położył się obok mnie.
- Jeszcze byś się podniecił i byłoby ci głupio.- Spojrzałam na niego.- A tego nie chcemy.- Zaprzeczyłam zabawnie kiwając głową.
- Masz rację, nikt mnie tak nie podnieca jak ty.- Uśmiechnął się szeroko wstając a następnie biorąc mnie na ręce zaczął zmierzać w kierunku jeziora.
- Matt puść mnie bo zacznę się drzeć.- Zaczęłam walić go pięściami w klatę, ale niestety nie skutkowało.- Jak mnie nie puścisz to nigdy już tu z tobą nie przyjdę! Z resztą nigdzie z tobą nigdy nie wyjdę..- Zaczęłam wymyślać, ale nie dane było mi do kończyć bo poczułam jak ląduje w lodowatej wodzie. Odgarnęłam włosy z czoła i spojrzałam krzywo na chłopaka.- Idiota.- Syknęłam zbliżając się do niego.
- Sama chciałaś żebym cię puścił.- Wzdrygnął ramionami i czym prędzej wyszedł z wody.
- Zabiję cię.- Syknęłam wychodząc z wody za chłopakiem.
- Czekam.- Uśmiechnął się cwaniacko siadając na piasku. Jako że byłam cała mokra usiadłam na kolanach chłopaka przytulając się do niego jednocześnie go mocząc.
- Głupia jesteś.- Zaczął się odsuwać bulwersując się.
- Wiem.- Przytuliłam się do niego mocniej. Jednak gdy usłyszałam dźwięk nadchodzącej wiadomości szybko się zerwałam podbiegając do torby.
' Nudzisz się beze mnie, mała?x ' - Na ekranie ujrzałam smsa od Louisa, który mimowolnie zmusił mnie do pojawienia się uśmiechu na mojej twarzy.
- To Louis?- Napisz, że się bzykamy.- Poruszył zabawnie brwiami a ja spiorunowałam go wzrokiem aby teraz mi nie przeszkadzał.
' Wręcz przeciwnie, jestem z Mattem nad jeziorem '- Mimowolnie się uśmiechnęłam odpisując na wiadomość chłopaka. Po chwili przyszedł kolejny sms na który pośpiesznie odpisałam, jak i następny i następny.

- Głodny jestem spojrzał na mnie Matt szperając po lodówce.
- Gdzieś tam powinien być obiad. Mama na pewno zostawiła.- Spojrzałam na chłopaka wchodząc do kuchni z Sophie, którą odebraliśmy z przedszkola i siadając na krześle. Gdy chłopak znalazł to czego szukał odgrzał półmisek z mięsem i wszyscy zabraliśmy się za jedzenie.
- Co tam moja przyszła żono? - Spojrzał na moją siostrę Matt puszczając do niej zalotnie oko.
- Już nie. Teraz kocham tylko Harrego.- Spojrzała na niego jedząc mięso, które wcześniej jej pokroiłam.
- Przecież masz dopiero 4 lata, a ty już mi dałaś kosza?- Spojrzał na nią z udawaną przykrością na co ja się zaśmiałam.
- Takie życie.- Spojrzałam na przyjaciela a Sophie wytknęła na niego język nie wiedząc co odpowiedzieć.

- Mamo?- Spojrzałam na kobietę siadając obok niej w salonie gdy Matt sobie już poszedł a Sophie spała.
- Słucham kochanie?- Spojrzała na mnie odkładając książkę, którą właśnie czytała. Nie poznawałam jej, Była taka spokojna i opanowana. Widząc ją taką nikt nigdy nie powiedziałby, że owa kobieta tak dużo piła, znęcała się nad dziećmi czy prostytuowała się. Nie oceniaj książki po okładce..
- W sobotę od rana jadę z Louisem do Londynu i mówię ci o tym bo nie jestem pewna czy powinnam jechać. Wrócę dopiero w nocy.- Spojrzałam na matkę wpatrującą się we mnie.
- Oczywiście, że powinnaś jechać. O nic się nie martw. Przecież jestem waszą matką. Wiem jak opiekować się Sophie, jeżeli o to ci chodzi.- Uśmiechnęła się delikatnie poklepując mnie po ramieniu a ja delikatnie się odsunęłam.
- Jesteś naszą matką, ale kilka razy podniosłaś na mnie rękę nieźle mnie przy tym urządzając.- Spojrzałam na nią z wyrzutem.
- Dlatego chce wszystko naprawić.
- Okej. Trzymam za ciebie kciuki.- Wstałam z kanapy zmierzając do swojego pokoju.
Długo nie mogłam zasnąć. Nie ze względu na esemesowanie z Tomlinsonem, lecz cały czas zastanawiałam się co powinnam zrobić. Chciałam jechać z Louisem, kibicować mu i po raz kolejny spotkać jego przyjaciół, ale z drugiej strony obawiałam się, że podczas mojej nieobecności mama ponownie sięgnie po alkohol, w końcu nie pije dopiero kilka dni i wszystko jest możliwe...Ale może w końcu powinnam dać jej szanse i ponownie zaufać ?
________________________________________________________
Przepraszam was. Przede wszystkim za ten bezsensowny rozdział, który mi się nie podoba. Wiem, że wszystkie poprzednie rozdziały jak i ten były bardzo krótkie. Mam jednak nadzieję, że wybaczycie mi to. Obiecuję wam, że następny rozdział będzie dłuższy i niezwykle interesujący, przynajmniej tak mi się wydaję.
Mam coraz więcej obserwatorów a zarazem coraz mniej komentarzy. Proszę was, wyrażajcie swoją opinię bo dla mnie to ważne.
Nie mam nic przeciwko spamu. Nie złośćcie się, że nie czytam waszych blogów, ale najzwyczajniej w świecie nie mam na to czasu. Gdy go w końcu znajdę to zajrzę, a jeśli mi się spodobają wasze historie to przeczytam, skomentuje a co najważniejsze zostanę do końca :)
Mam nadzieję, że tym razem KAŻDY z was skomentuję. Do następnego<3